عنوان: آسیب های نوع یک پناهگاه جزایر بیماری زا، متن ترجمه به فارسی

قالب: Word

تعداد صفحات: 10

آسیب های  H.pylori تیپ یک شامل PAI می باشد که حدوداً 40kbp از ژن باکتری را شامل می شوند، که این آسیب ها در صورت عدم حضور آسیب های نوع دوم وجود دارند. این اجتماعات ( (islandاز سمت جناحی توسط عوامل مستقیم کوتاه مورد حمله قرار می گیرند و شامل یک گوانزین به علاوه سیتوزین می باشند که حدوداً 35% است و به شکل قابل توجهی با آن چه در مورد گوانزین 38 تا 45% به علاوه سیتوزین در واحدهای کروموزمی H.Pylori دیده شده، متفاوت است. این یافته قویاً پیشنهاد می کند که خاستگاه یک بیگانه در PAI می تواند احتمال ورود عامل محیطی را بصورت افقی از یک ارگانیزم دهنده، قوت بخشد (انتقال افقی). PAIها در دیگر باکتری های بیماری زا نظیر سالمونلا، یرسینیا و اِشرشیاکُلی نیز شناسایی شده اند. در تمامی موارد کدهای PAI،آن طور که مسلم شده است، برای یک دسته از ژن های مربوط به واگیردار بودن به صورت افقی منتقل شده اند که مزیت های انتخابی را به باکتری ها اعطا کرده اند. بر اساس 19 قالب شناسایی شده ی مربوط به PAI، به نظر   می رسد اکثر کدها برای پروتئین ها وابستگی غشایی دارند. یک ژن PAI، Cage نشان دهنده ی تشابه برجسته ای با virB4 مربوط به Agrobacterium tumefaciens و ptlC از Bordetella pertussis می باشد. این کد ژن های همولوگ مربوط به پروتئین هایی هستندکه دارای اجزای مسئول موتور سلولی برای خارج کردن tDNA (virB4) یا سم پرتوسیس (ptlC)می باشند در عین حال دارای منشأ همگونی با سیستم جفت شدن حاضر در برخی از پلاسمیدهای مسری هستند. هرچند احتمال دارد که کدهای PAI  H.Pylori برای یک سیستم دفع جدید برای خارج کردن فاکتورهای واگیردار بکار گرفته شوند.