1)
عنوان طرح به فارسي :
بررسي فراواني ضايعات پاتولوژيك رحم و سرويكس در نمونه
هاي آسيب شناسي بيمارستانهاي بعثت نهاجا و ميرزا كوچك خان بين سالهاي 1382 ـ 1377
.
2) عنوان طرح به انگليس:
The study of pathologic uterine and cervix lesion in
pathologic cases Nehaja Besat and Mirza kochak khan in 1998-2003 .
3) بيان مسئله و ضرورت اجراي طرح :
3ـ1) وضعيت فعلي مشكل بر پايه اطلاعات و داده هاي موجود
بيماريهاي رحم و سرويكس ، شامل بيماريهاي پوليپ،ليوميوم
اندومتريت ، سرويسيت، كانسر رحم ، كانسر سرويكس ، هيپرپلازي اندومتر، اندوميوز،
اندومتريوز و ليوميوساركوم مي‌باشد كه به بررسي وضعيت فعلي اين بيماريها بطور
خلاصه مي پردازيم.
پوليپ
پوليپ آندوسرويكس ضايعات تومورال التهابي بي خطري هستند
كه در 5ـ2 درصد زنان در سنين بلوغ ديده مي‌شود، پوليپها غلب كوچك هستند و اين
ضايعات به علت ايجاد خونريزي واژينال غيرطبيعي نيازمند به افتراق از ضايعات
خطرناكتر مي‌باشد. (1)
متاپلازي گردن رحم
اصطلاح متاپلازي سنگفرشي هنگامي بكار مي رود كه اپي
تليوم مطبق سنگفرشي جايگزين اپي‌تليوم غددي گرديده باشد اين يافته در سرويكس به حدي
شايع است كه عملاً آن را نرمال تلقي مي كنند و تقريباً در تمام زنان در سنين
باروري درجاتي از متاپلازي مشاهده مي‌شود
و متاپلازي سنگفرشي شايعترين نوع متاپلازي گردن رحم مي‌باشد. (1)
نئوپلازيهاي سلولهاي سنگفرشي گردن رحم
پنجاه سال قبل كارسنيوم گردن رحم
اولين علت مرگ و مير زنان مبتلا به سرطان در اغلب كشورها بوده است ولي امروزه
ميزان مرگ و ميز زنان در اثر سرطانهاي گردن رحم به 
كاهش
يافته و پس از سرطانهاي ريه، پستان، كولون، لوزه المعده، تخمدان، غدد لنفاوي، خون
در مقام هشتم قرار دارد. (1)
كارسينوم سلول سنگفرشي گردن رحم (SCC)
علي رغم كاهش مرگ و مير ناشي از SCC ، اين ضايعه كماكان شايعترين بدخيمي دستگاه تناسلي زنان در اغلب
نقاط جهان محسوب مي شود، SCC در هر سني
از 20 سالگي تا سنين پيري روي مي‌دهد ولي شايعترين سنين بروز اين ضايعات مهاجم در
سن 40 تا 45 سالگي و در ضايعات پيش سرطاني درجه بالا 30 سالگي مي‌باشد. امروزه با
توجه به بكارگيري روشهاي غربالگري و تشخيص و درمان ابتلا به اين ضايعات درحال
تقليل است. (1)
ساير كارسينوم هاي گردن رحم
ادنوكارسينومها ها، كارسينوم آدنواسكوآموس، Clearcell careinum و كارسينوم تمايز نيافته در مجموع 25 درصد
كل ضايعات سرطاني گردن رحم را تشكيل مي‌دهد.
آدنوكارسينوم سرويكس 15ـ5 درصد كل كار سينوم هاي سرويكس
را تشكيل مي‌دهد. (1)
اندومتريت
برخلاف سرويست كه يافته اي شايع و كم اهميت است به علت
نقش حفاظتي سرويكس و وضعيت آناتوميكي رحم در ارتباط با آن اندومتريت به ندرت رخ مي‌دهد
و اغلب از يك زمينه مستعدكننده قبلي در بيمار خبر مي‌دهد. (2)
اندومتريت حاد اغلب به دنبال باقي ماندن اجزاء حاملگي
پس از سقطها يا زايمان يا وجود جسم خارجي در رحم رخ مي‌دهد. (2)
اندومتريت مزمن با انفيلتراسيون لنفوسيت و پلاسماسل در
رحم مشخص مي‌شود. (2)
اندومتريوزيس
اندومتريوزيس به وجود بافتهاي رحمي در محلي غير از رحم
گفته مي‌شود. از نظر علائم باليني ضايعه موجب بروز دردهاي لگني مرتبط با قاعدگي مي‌گردد
كه مهمترين علامت اين ضايعه است. اندومتريوزيس شايعترين علت بستري در زنان 15 تا
45 ساله در بيمارستانها مي‌باشد و 40ـ30 درصد از مبتلايان به اين ضايعه نهايتا
دچار ناباروري مي گردند كه مهمترين عارضه اين ضايعه است.(2)
آدنوميوزيس
تهاجم اندومتربازال به ميومتر است كه منجر مي‌شود رحم
در اغلب اوقات بزرگ و ظاهري كم و بيش گلوبال پيدا مي‌كند، مراجع پاتولوژي اغلب
شيوع اين ضايغه را بين 20ـ15 درصد عنوان مي‌كند در مراجع زنان و زايمان طيف
وسيعتري از 8 تا 40 درصد را گزارش كرده‌اند. (2)
هيپرپلازي اندومتر
هيپرپلازي اندومتر بعلت ارتباط اتيولوژيك با بروز DUB و احتمال ايجاد تغييرات نئوپلاستيك مرتبط با
كارسينوم اندومتريال از اهميت فراواني برخوردار است. هيپرپلازي اندومتر شامل انواع
ساده ، Complex ، Atypical مي‌باشد كه در نوع Atypical احتمال بروز بالاي بدخيمي
وجود دارد. (2)
كارسينوم اندومتر
مهاجم ترين و شايعترين بدخيمي دستگاه تناسلي زنانه در آمريكا
بوده و حدود 7 درصد كل نئوپلاسمهاي دسگاه تناسلي زنانه (بجز بدخيمي پوستي) را
تشكيل مي‌دهد. اين ضايعه اغلب در سنين بالا رخ ميد هد به نحوي كه در سن زير 40
سالگي بسيار نادر بوده و در 80% موارد ضايعه پس از يائسگي كشف مي‌گردد و بزرگترين
گروه مبتلايان 65ـ55 ساله هستند. (2)
آدنوكارسينوم اندمتر 80 درصد بدخيمي آندومتر را تشكيل
مي‌دهد كه از اين بين 50 درصد تمايز يافته و 35 درصد نيمه تمايز يافته و 15 درصد
تمايز نيافته است. (2)