1. هدف اين استاندارد تجويز مبنايي براي ارائه صورتهاي مالي با مقاصد عمومي يك واحد تجاري به منظور حصول اطمينان از قابليت مقايسه با صورتهاي مالي دوره هاي قبل از آن واحد و با صورتهاي مالي ساير واحدهاي تجاري مي باشد . براي دستيابي به اين هدف ‏، در اين استاندارد ملاحظات كلي در خصوص نحوه ارائه صورتهاي مالي ، رهنمودهايي درباره ساختار آنها و حداقل الزامات در خصوص محتواي صورتهاي مالي ارائه شده است. چگونگي شناخت ‏، اندازه گيري و افشاي معاملات و ساير رويدادهاي خاص در ساير استانداردهاي حسابداري ارائه مي شود.

دامنه كاربرد

2. الزامات اين استاندارد بايد در ارائه كليه “ صورتهاي مالي با مقاصد عمومي ” كه بر اساس استانداردهاي حسابداري تهيه و ارائه مي شود ، بكار گرفته شود .

3. صورتهاي مالي با مقاصد عمومي ( كه از اين پس صورتهاي مالي ناميده مي شود ) براي پاسخگويي به نيازهاي استفاده كنندگاني تهيه مي شود كه در موقعيت دريافت گزارشهاي متناسب با نيازهاي اطلاعاتي خاص خود نيستند . صورتهاي مالي به طور

جداگانه يا همراه با ساير گزارشها ، جهت استفاده عموم ارائه مي شود . مفاد اين استاندارد براي صورتهاي مالي تلفيقي گروه واحدهاي  تجاري نيز كاربرد دارد .

4. در اين استاندارد واژه هايي بكار گرفته مي شود كه در واحدهاي تجاري ( انتفاعي ) اعم از خصوصي يا عمومي كاربرد دارد . واحد هاي غيرانتفاعي براي بكارگيري الزامات اين استاندارد ممكن است نيازمند انجام تعديلاتي در عناوين اقلام اصلي صورتهاي مالي خود يا ارائه اطلاعات بيشتر باشند .

5. نحوه ارائه داراييهاي جاري و بدهيهاي جاري بخشي از موضوع اين استاندارد است ليكن به طور جداگانه در استاندارد حسابداري شماره 14 مطرح شده است .

هدف صورتهاي مالي

6. هدف صورتهاي مالي ‏، ارائه اطلاعاتي تلخيص و طبقه بندي شده درباره وضعيت مالي ، عملكرد مالي و انعطاف پذيري مالي واحد تجاري است كه براي طيفي گسترده از استفاده كنندگان صورتهاي مالي در اتخاذ تصميمات اقتصادي مفيد واقع شود . صورتهاي مالي همچنين تنايج ايفاي وظيفه مباشرت مديريت يا حسابدهي آنها را در قبال منابعي كه در اختيارشان قرار گرفته است ، نشان مي دهد . به منظور دستيابي به اين هدف ، در صورتهاي مالي يك واحد تجاري اطلاعاتي درباره موارد زير ارائه مي شود :

الف . داراييها ،

ب. بدهيها ،

ج . حقوق صاحبان سرمايه ،

د . درآمدها ،

ه . هزينه ها ، و

و . جريانهاي نقدي .

اين اطلاعات ، همراه با ساير اطلاعات مندرج در يادداشتهاي توضيحي ، استفاده كنندگان صورتهاي مالي را در پيش بيني جريانهاي نقدي آتي واحد تجاري و خصوصاً در زمانبندي و اطمينان از توانايي آن در ايجاد وجه نقد كمك مي كند .

مسئوليت صورتهاي مالي

7.  مسئوليت تهيه و ارائه صورتهاي مالي با هيأت مديره يا ساير اركان اداره كننده واحد تجاري است .

اجزاي صورتهاي مالي

8. مجموعه كامل صورتهاي مالي شامل اجزاي زير است :

الف . صورتهاي مالي اساسي :

1. ترازنامه ،

2. صورت سود و زيان ،

3. صورت سود و زيان جامع ، و

4. صورت جريان وجوه نقد .

ب . يادداشتهاي توضيحي .

ملاحظات كلي

ارائه مطلوب و رعايت استانداردهاي حسابداري

9. صورتهاي مالي بايد وضعيت مالي ، عملكرد مالي و جريانهاي نقدي واحد تجاري را به نحو مطلوب ارائه كند . تقريباً در تمام شرايط ، اعمال مناسب الزامات استانداردهاي حسابداري همراه با افشاي اطلاعات اضافي در صورت لزوم ، منجر به ارائه صورتهاي مالي به نحو مطلوب مي شود .

10.    هر واحد تجاري كه صورتهاي مالي آن طبق استانداردهاي حسابداري تهيه و ارائه مي شود بايد اين واقعيت افشا كند . در صورتهاي مالي نبايد ذكر كرد كه اين صورتها طبق استانداردهاي حسابداري تهيه شده است ، مگر اينكه در تهيه صورتهاي مزبور مفاد تمام الزامات مندرج در استانداردهاي مربوط رعايت شده باشد .

11.    بكارگيري نامناسب استانداردهاي حسابداري ، از طريق افشا در يادداشتهاي توضيحي ، جبران نمي شود .

12.    در موارد بسيار نادر ، چنانچه مديريت واحد تجاري به اين نتيجه برسد كه رعايت يكي از الزامات استانداردهاي حسابداري ، صورتهاي مالي را گمراه كننده مي سازد و بنابراين انحراف از آن به منظور دستيابي به ارائه صورتهاي مالي به نحو مطلوب ضروري است ، بايد موارد زير را افشا كند :

الف . اين مطلب كه بنا به اعتقاد مديريت واحد تجاري ، صورتهاي مالي ، وضعيت مالي ، عملكرد مالي و جريانهاي نقدي واحد تجاري را به نحو مطلوب منعكس مي كند ،

ب. تصريح اينكه صورتهاي مالي از تمام جنبه هاي با اهميت مطابق با استانداردهاي حسابداري مي باشد ، به استثناي انحراف از الزامات يك استاندارد حسابداري كه به منظور ارائه مطلوب صورتهاي مالي انجام گرفته است ،

ج . استانداردي كه الزامات آن رعايت نشده است ، ماهيت انحراف شامل شيوه حسابداري مقرر در استاندارد ، اينكه چرا كاربرد شيوه مقرر در استاندارد صورتهاي مالي را گمراه كننده مي سازد و شيوه حسابداري بكار گرفته شده ، و

د . اثر مالي انحراف بر سود و زيان خالص ، داراييها ، بدهيها و حقوق صاحبان سرمايه در هر يك از دوره هاي مورد گزارش .

13.     براي ارائه صورتهاي مالي به نحو مطلوب ، رعايت موارد زير الزامي است :

الف . انتخاب و اعمال رويه هاي حسابداري طبق مفاد بند 17 ،

ب . ارائه اطلاعات شامل رويه هاي حسابداري ، به گونه اي كه اطلاعات ، مربوط ، قابل اتكا ، قابل مقايسه و قابل فهم باشد ، و

ج . ارائه اطلاعات اضافي در مواردي كه رعايت الزامات مقرر در استانداردهاي حسابداري براي درك اثر معاملات يا ساير رويدادهاي خاص بر وضعيت مالي و عملكرد مالي واحد تجاري توسط استفاده كنندگان صورتهاي مالي كافي نباشد .

14.    در موارد نادر ممكن است كاربرد الزامات يك استاندارد حسابداري به ارائه صورتهاي مالي گمراه كننده ، منجر شود . اين امر تنها در مواردي روي مي دهد كه شيوه مقرر در استاندارد مورد نظر به وضوح نامناسب باشد ، به گونه اي كه نتوان از طريق كاربرد الزامات آن استاندارد يا يه وسيله افشاي اطلاعات اضافي ، به ارائه صورتهاي مالي به نحو مطلوب دست يافت . اين موضوع كه كاربرد يوه ديگر نيز مي تواند به ارائه صورتهاي مالي به نحو مطلوب منجر شود ، به تنهايي براي توجيه انحراف لز شيوه مقرر ، مناسب نيست .

15.    براي ارزيابي ضرورت انحراف از الزامات يك استاندارد حسابداري ، ملاحظات زير مدنظر قرار مي گيرد :

الف . هدف از الزام مقرر و اينكه چرا در شرايط خاص موردنظر ، هدف مزبور نامربوط يا دست نيافتني است .

ب . تفاوت شرايط واحد تجاري با شرايط ساير واحدهاي تجاري كه الزام موردنظر را رعايت مي كنند .

16.    نظر به اينكه مي رود شرايط ايجاب كننده انحراف بسيار نادر باشد و ضرورت انحراف نيز موضوعي بحث انگيز و مستلزم قضاوت است ، بنابراين آگاهي عدم رعايت الزامات استاندارد حسابداري براي استفاده كنندگان اهميت دارد . همچنين براي اينكه استفاده كنندگان بتوانند در مورد انحراف به طور آگاهانه قضاوت و

تعديلات لازم را جهت انطباق با استاندارد موردنظر محاسبه كنند ، اطلاعاتي كافي در صورتهاي مالي ارائه مي شود .